NEDİR BU TELEFONDAN ÇEKTİĞİM?

Son derece eski usul bir telefon kullanıyorum. Ne interneti var ne androidi vs. Bana yetiyor, işimi görüyor. Zaten bütün gün internetle haşır neşirim, işim dolayısıyla. Bir de elimde telefon gittiği geldiğim her yerde internete mi gireceğim Allah aşkına?
Perşembe akşamı telefonumu düşürdüm, daha önce de defalarca düşmüştü, ama bir şey olmamıştı, bu kez oldu işte. Emektar telefonum beni terk etmeye karar verdi. Millet arıyor, ben onların sesini duyuyorum onlar beni duymuyor. Eş dost da, "yeter artık bunu tamir ettirme, yenisini al" deyince daha önce şirkete alınan, ama kullanılmayan telefonu kullanayım dedim, iki gün kullandım, olmadı, çünkü titremiyordu bir türlü. Eh o kadar da değil tabi, titremeyen telefon işimi görmez ki benim. Aklıma birden evde eniştemin daha önce bana verdiği, fakat benim dokunmatik diye kullanmaktan vazgeçtiğim telefon geldi. Artık dokunmatiği öğrensem iyi olacak dedim. Kullanmaya da başladım, fakat bugün enişte beyle konuşurken, kız kardeşimdeki benim bozulan telefonumun aynısının hâlâ evde durduğunu öğrendim. Hemen atladım üstüne, "Ne  olur getir" diye. Getirdi sağolsun da, ben acele acele sim kartı yuvasına yerleştiriken çok itmişim, üstelik ters yerleştirmişim. Sim kartı tekrar çıkartmak gerekti tabi. Çıkartabilene aşk olsun. Önce ben, sonra enişte bey uğraştık, olmadı. Cımbız aldık elimize, çektik çektik gelmedi. İğneyle ittiridk gene olmadı. Hey Allahım, şimdi bu kartı buradan çıkartamazsam başka hiç bir telefon da yaramaz ki işime. İşyerindeydim ve çıkmak üzereydim, eve giderken yolda bir bayiye uğrar çıkarttırırım, olmadı yedek kart alırım diye düşündüm. Ne mümkün, her yer kapanmış, hem pazar hem de iftara yakın.
Yani, kaldım mı şimdi telefonsuz. Sudan çıkmış balığa döndüm, her ne kadar dinozor tip hatta neondartel denen ilk insan tip bir teknoloji kullanıcısı olsam da, telefonsuz yapamıyormuşum işte.
Ne diye tutturursun eski telefonum da eski telefonum diye? Yok onu çok seviyormuşum, sevdiğim şeylere eşya da olsa bağlanırmışım, gördüm işte.
Yarın ilk iş gideyim bir bayiye, kart çıktı çıktı, çıkmadı yeni telefon, başka çare yok.
Alışırım artık, mecburen, insan neye alışmıyor:)))