BİR GÜN DAHA

Bir gün daha bitti.
Hayattan bir günü daha tükettik. Kim bilir daha kaç gün tükenecek böyle? Günleri günlere ekleyerek kim bilir daha kaç yıl geçip gidecek?
Bilmiyoruz.
Bildiğimiz, yaşadığımız an.
Sabah, Beykoz'a kahvaltıya gittik kız kardeşimlerle. Böyle pazar kahvaltılarını çokça yaparız. Bir araya gelip neşeli sohbetler etmemize aracı olur pazar kahvaltları.
Beykoz'da sahilde, denize doğru inen dik yamacın sonunda Büyükşehir Belediyesi'nin sosyal tesislerindeydik. Oğlum burayı çok seviyor, küçücükken gelirdik de yemeğinden artanları denizdeki balıklara atardı, balıklar ekmeklere hücum edince nasıl da keyiflenirdi. Şimdi başka ufaklıklar yapıyor aynı şeyi ve tıpkı onun gibi kahkahalar atıyorlar.
Değişmiş biraz tesis, eski halini kaybetmiş, ama yine de güzeldi. Önemli olan bir arada olmamızdı zaten. Yine yiyip içerken gülüp eğlendik. Yine çok keyif aldık.
Dönüşte alışveriş yapıp eve geldik ve oğlum dersine ben de beni bekleyen işlere daldım. Epeydir biriken tüm işlerimi bitirmenin huzuruyla geceye ulaştım.

Kim bilir kaç gün daha?
Sayısını bilmediğimiz bu günleri güzel yapmak bizim elimizde. Ufak ufak sevinçleri birleştirip mutluluk evimize birer tuğla daha koymak bizim elimizde.
Yaşadığımız an değil mi önemli olan?

Yorumlar

Popüler Yayınlar