HAYAT DEĞİŞİYOR

Hayatımın değişikliğini yaptım bu akşam.
Ne olduğunu öğrenince "Amaan sen de, bu muymuş değişiklik dediğin şey?" diyeceğini duyar gibiyim.
Bilen bilir benim ne kadar alışkanlıklarıma bağlı olduğumu. Eskiye bağlılığımı da. İşte bu akşam, dört buçuk yıldır kullandığım ve değiştirmemek için direndiğim cep telefonumu değiştirdim. Telefonumu değiştirmek değil esas konu, mekanikten dokunmatiğe geçtim, büyük değişiklik bu.
O kadar direndim ki, geçen aylarda telefonum bozulmasına rağmen kız kardeşimdeki beninkinin tıpatıp aynı olan eskisini alıp kullandım. Fakat buraya kadarmış, Allah rahmet eylesin.
Hafta sonu ablamla birlikteyken onun telefonunu kullanmak zorunda kalmıştım, hatta Facebook'a resim bile yüklemiştim. Baktım rahat kullanabiliyorum, inadı bırakmak zamanının geldiğini anladım. Zaten oğlum başta, arkadaşım, eşim dostum da artık yeter demişti çoktan.
İşten çıktım, dolmuş durağına geldim, tam dolmuşa binececeğim telefon bayisi çarptı gözüme, ani bir kararla girdim içeri ve aldım dokunmatik telefonumu.
Eve gelir gelmez karıştıra karıştıra, biraz da oğlumun yardımıyla çözdüm işi. Boşuna bunca zaman beklemişim.
Çok komik bir benzetme ama, hani "İnsanlık için küçük bir adım, ama benim için büyük bir adım" sözü var ya (Böyle değil miydi yoksa? ) öyle işte.
Hayat değişiyor, ben de değişiyorum, hele bu sıralar ohhooo, ne değişim, ben bile şaşırıyorum inanın.
Cuma akşamı Beşiktaş'ın maçına gitmek için oğluma söz bile verdim. İnanılır gibi değil, ama bir engel çıkmazsa o akşam maçta olacağım inşallah. İzlenimlerimi tabi ki paylaşacağım.
Esen kalın.