İNANMAK
İnsanlar neye inanmak istiyorsa ona inanıyor.
Doğru söyleyene değil, inanmak istediği kişiye.
Belki de böylesi iyidir bilmiyorum. Böylesi mutlu ediyosa kişiyi doğrusu budur belki. Ama ya yalan olduğu ortaya çıktığında? Yaşanan hayal kırıklığı büyük olmuyor mu? Daha fazla güven sarsılması yaşanmıyor mu?
Bunu ben de yaptım elbet. Gerçeği öğrenmekten korkup inanmak istediğime inandım, inanın yaşadığım hayal kırıklığı ve güven sarsılması anlatılır gibi değil.
Korkuyor insanlar gerçeklerden, canını acıtacağını düşünüp kaçıyor ne kadar kaçabilirse. O kaçışın da sonu var elbet, asıl o zaman acıyor üstüne titrediğin tatlı canın.
Ne olur ki gerçeği duysan, doğru söyleyene inansan?
Kimbilir belki boşa yaşanmamış koca bir zaman dilimi kazanacaksın, ilk başta üzülecek, ama çabuk atlatacaksın.
Elinde gerekli bütün döküman varken korkup araştırmamak, gözünün içine içine sokulduğu halde anlamazdan gelmek...
Ooooof, yok, anlatılır gibi değil.
Bir daha mı?
Asla!
Doğru söyleyene değil, inanmak istediği kişiye.
Belki de böylesi iyidir bilmiyorum. Böylesi mutlu ediyosa kişiyi doğrusu budur belki. Ama ya yalan olduğu ortaya çıktığında? Yaşanan hayal kırıklığı büyük olmuyor mu? Daha fazla güven sarsılması yaşanmıyor mu?
Bunu ben de yaptım elbet. Gerçeği öğrenmekten korkup inanmak istediğime inandım, inanın yaşadığım hayal kırıklığı ve güven sarsılması anlatılır gibi değil.
Korkuyor insanlar gerçeklerden, canını acıtacağını düşünüp kaçıyor ne kadar kaçabilirse. O kaçışın da sonu var elbet, asıl o zaman acıyor üstüne titrediğin tatlı canın.
Ne olur ki gerçeği duysan, doğru söyleyene inansan?
Kimbilir belki boşa yaşanmamış koca bir zaman dilimi kazanacaksın, ilk başta üzülecek, ama çabuk atlatacaksın.
Elinde gerekli bütün döküman varken korkup araştırmamak, gözünün içine içine sokulduğu halde anlamazdan gelmek...
Ooooof, yok, anlatılır gibi değil.
Bir daha mı?
Asla!
"Ben" merkezliyiz...Dediğimizin karşısında düşünce üretenleri görünce afallıyoruz....Dolayısıyla inanmak için kendimizi koşullandırdığımızın ötesine odaklanamıyoruz...Tek yanlı yaklaşımlarla insanları yönetmenin olanağı yok...Tek tip düşünceyle de yaşam olanaksız...Bu durumda hayal kırıklığı, bıkkınlık, inanmamazlık alıp yürüyor...Güven sarsılıyor...Gerçeği öğrendiğimizde yalanlara nasıl kandığımızı sorgulamaktan kaçınıyoruz...Kısacası...Hem kendimizi hem de diğerlerini sorgulamak gerekir...Kısa ve öz...Kendimizi aşmalıyız...Ama bunu isteyerek yapmalıyız...Saygılar.
YanıtlaSilİstemeden yapılan hiç bir şeyin yararı yok. İstemeden yenen yemek bile vücuda yarar sağlamıyor.
YanıtlaSilSorgulamak ise neden öyle yaptığımızı bulmak bakımından şart. Kendimizi tanımamız açısından çok önemli. Bir çok insan kendini tanıdığını sanıyor, oysa tanımıyor, bunun yolu da daima kendine "neden?" sorusunu sormaktan geçiyor.
Geç öğrendim sayılır, ama yapıyorum bunu. Ve kendimi çok daha iyi hissediyorum.
Sagılar benden hocam.