Nurten Hanım, İnan şiirde anlatmak istediğini gayet iyi anlıyorum... Lakin, Yukarıdaki yorumumda sizi bir an da olsa rahatlatmak için o yorumu yaptım... Belki der ki dedim "Hocam da anlamadı" der de gülersin, rahatlarsın diye... Güldüremedim:) Yoksa bir duygu yoğunluğu yaşandığı belli. Yaşanılan durumlar karşısında... haklısın da... Her gün tanık olduğumuz, duyduğumuz olaylar bıktırıcı biliyorum. Selam ve saygılarımla. Yazıların bu ara Milliyet Bloğda okunma rekoru kırıyor. Bu bağlamda sizi tebrik ediyorum:)
:))) Bakın güldüm sonunda. Hocam, ben de sizin beni gayet iyi anladığını anlıyorum. Hiç şüpheniz olmasın. Not: Bu aralar Güncel'i yazdığımdan sanırım, Milliyet Blog'da coştu yazılarım:) Gerçi editör de önerilerine almış ama. Bu Milliyet Blog olayını size borçlu olduğumu biliyorsunuz, sizinle bir sohbette sözü geçmeseydi ben gene sadece buralarda yazacaktım. Orada çok daha fazla insana hitap etme olanağını buldum gerçekten. Saygılarımla, sevgilerimle hocam.
Nurtenciğim şiirini okuyunca Necip Fazıl'ın şiiri geldi aklıma. Paylaşmak isterim; İki yıldız arası göğe asılı hamak… Uyku, uyku… Zamansız ve mekansız, uyumak. Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı; Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı. İlgisizlik, her şeyden kesilmiş ilgisizlik; Bilmeyiz ki, en büyük ilme denk bilgisizlik. Usandım boş yere hep gitmelerden, gelmelerden; Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden! Göz kapaklarımda gün, kapkara bir kızıllık; Kulağımda tarihin çıkrık sesi, bin yıllık. Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri; Raflarda toza batmış peygamberden bildiri. Her gün yalnız namazdan namaza uyanayım; Bir dilim kuru ekmek; acı suya banayım! Ve tekrar uyuyayım ve kalkayım ezanla! Yaşaya dursun insan, hayat dediği zanla…
İnsan bazen uyumak isteyerek tüm kötü düşünceleri, olumsuzlukları da unutacağını zannediyor, oysa sadece üstünü örtüyor. Uyanınca değişen bir şey olmuyor... Canım sana huzur, mutluluk ve sevgi dolu günler diliyorum. Öpüyorum.
Hanife'cim, nasıl da güzel ve denk gelen bir şiirmiş bu. Bilmiyordum, açıkçası Necip Fazıl'ı hiç bilmiyorum sayılır. Sağol canım, gerçekten sağol. Öpüyorum ben de seni.
Ve bir ışık kümesi gibi
YanıtlaSilAydınlatmak varken etrafı
Her gün
Her an
Her saniye
Uyumak niye?
.....................
Sil:(((
Nurten Hanım,
Silİnan şiirde anlatmak istediğini gayet iyi anlıyorum...
Lakin,
Yukarıdaki yorumumda sizi bir an da olsa rahatlatmak için o yorumu yaptım...
Belki der ki dedim "Hocam da anlamadı" der de gülersin, rahatlarsın diye...
Güldüremedim:)
Yoksa bir duygu yoğunluğu yaşandığı belli.
Yaşanılan durumlar karşısında...
haklısın da...
Her gün tanık olduğumuz, duyduğumuz olaylar bıktırıcı biliyorum.
Selam ve saygılarımla.
Yazıların bu ara Milliyet Bloğda okunma rekoru kırıyor.
Bu bağlamda sizi tebrik ediyorum:)
:)))
SilBakın güldüm sonunda.
Hocam, ben de sizin beni gayet iyi anladığını anlıyorum. Hiç şüpheniz olmasın.
Not:
Bu aralar Güncel'i yazdığımdan sanırım, Milliyet Blog'da coştu yazılarım:)
Gerçi editör de önerilerine almış ama.
Bu Milliyet Blog olayını size borçlu olduğumu biliyorsunuz, sizinle bir sohbette sözü geçmeseydi ben gene sadece buralarda yazacaktım. Orada çok daha fazla insana hitap etme olanağını buldum gerçekten.
Saygılarımla, sevgilerimle hocam.
Nurtenciğim şiirini okuyunca Necip Fazıl'ın şiiri geldi aklıma. Paylaşmak isterim;
YanıtlaSilİki yıldız arası göğe asılı hamak…
Uyku, uyku… Zamansız ve mekansız, uyumak.
Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı;
Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı.
İlgisizlik, her şeyden kesilmiş ilgisizlik;
Bilmeyiz ki, en büyük ilme denk bilgisizlik.
Usandım boş yere hep gitmelerden, gelmelerden;
Bırakın uyuyayım, yandım kelimelerden!
Göz kapaklarımda gün, kapkara bir kızıllık;
Kulağımda tarihin çıkrık sesi, bin yıllık.
Bir yurt ki bu, diriler ölü, ölüler diri;
Raflarda toza batmış peygamberden bildiri.
Her gün yalnız namazdan namaza uyanayım;
Bir dilim kuru ekmek; acı suya banayım!
Ve tekrar uyuyayım ve kalkayım ezanla!
Yaşaya dursun insan, hayat dediği zanla…
İnsan bazen uyumak isteyerek tüm kötü düşünceleri, olumsuzlukları da unutacağını zannediyor, oysa sadece üstünü örtüyor. Uyanınca değişen bir şey olmuyor... Canım sana huzur, mutluluk ve sevgi dolu günler diliyorum. Öpüyorum.
Hanife'cim, nasıl da güzel ve denk gelen bir şiirmiş bu.
SilBilmiyordum, açıkçası Necip Fazıl'ı hiç bilmiyorum sayılır.
Sağol canım, gerçekten sağol.
Öpüyorum ben de seni.