YORGUNUM

Yataktan ne zor kalktım bugün. Zar zor gidebildiğim işyerimde uzun zaman aldı kendime gelmem.
Kendime geldim dediysem, iş yapabilme gücünü buldum anlamında. Enerji yerlerde, kolumu kaldıracak gücüm yok. İnat ettim çalışmaya devam dedim. Öğleden sonra üç sıralarında midemin guruldadığını hissedince menemen söyledim, söylemez olaydım. Çok mu yağlıydı, midem mi almadı, daha da kötüleştim. Uyudum uyuyacağım. Cengiz bey adaçayı ve tarçın önerdi, biraz iyi geldi. Artık uyumuyordum ve rahat çalışabiliyordum.



Akşam da toplantımız vardı temsilcilikte. Hiç ama hiç gitmek istemezken kendimi toplantıda buldum.
Öyle böyle geçti işte bugün. Yorgun, bezgin hatta mutsuz...
Çok yorgun hissediyorum kendimi gerçekten. Bir dolu şey var kafamda. Hangisine nasıl yetişeceğim, kime nasıl vakit ayıracağım şaşırmış durumdayım. Ufak ufak şeylerden mutlu olurken eskiden, şimdi büyük sevinçler bile mutlu etmiyor.
Bu bir süreç elbette, geçip gidecek her zaman olduğu gibi. Sorun olan, artık bu tür süreçlerden geçmem herhalde düşüncesi. Artık hiç bir şeye şaşırmam, üzülmem, kafama takmam sanırken takıyorum işte. Ama bu halde bile içimdeki gücü hissediyorum, geçecek, geçmeli.
Sorgulamalar bitmiyor; hayatı nasıl yaşadım, nasıl olabilirdi, nasıl olacak? Elbette pişman değilim irademle yaptıklarımdan, hayatı öğrettiler bana. Bedel üzerine bedel de ödesem barıştım hatalarımla.

Ailemde, hayatın sonuna yaklaşmış akrabalarımı gözlemliyorum. Yine aynı durumdaki tanıdıklarımı da. Hayat karşı duruş ve davranışları şaşırtıyor beni. Hastalıklarla da boğuşsalar, hayat hâlâ yaşanacak güzel bir yer onlar için. Kimse ölmek istemiyor, ölüme yaklaştığını bildiği halde. Evde tıkılıp kaldığı halde gelecek sene bahçesinden yiyeceği meyveyi düşünüyor mesela.
Hayata bağlılık ne kadar önemli. Bir şeylerden hayat sevinci yaratabilmek...
O zaman işte, titreyip kendine geliyor insan. Yaşın kaç başın kaç da sen yorgun ve bezgin hissetme lüksü yaşıyorsun diyor. Allah'a şükür, bildiğin kadarıyla sağlığın yerinde, derdin ne?

Ama, birazcık olsun iş güç düşünmeden rahat yaşayabilmek, sorumluluklarımı atıp yazıp çizmek, okumak, gezmek isterdim. Kısacık bir süre için bile olsa.