FÜRUZAN

Tam da düşündüğüm gibiymiş Füruzan.
Yazdıklarında olduğu gibi, samimi, sıcak, açık sözlü.
Ancak bu kadar konuşkan olduğunu bilmiyordum. En sevdiğim, takip ettiğim bir çok yazarın konuşamaz halini bir çok kere gördüğümden şaşırmadan edemedim. Bu çok güzeldi tabi. Söyleşiyi kendi aldı götürdü, moderatör sayın Fuat Sevimay'a pek iş bırakmadı.



Kadıköy Caddebostan Gergedan Kitabevi'nde Salı toplantıları yapılıyor epeydir ve ben çok istediğim halde gidemediğimden bir çok yazarı, sanatçıyı kaçırdım. Gidemiyorum, çünkü hep ayın üçüncü haftasına, yani benim beyan haftama koyuyorlar bu toplantıları. (Mali müşavir tanıdığı olan bilir bu beyan haftası ne beladır)
Ama bu sefer Füruzan'ın geleceğini öğrenir öğrenmez kafama koydum, ne yapıp edip gideceğim. Dünya gözüyle karşımda görüp sesini duymazsam gözüm açık gideceğim bu dünyadan, o derece.
Gittim ve bir rüyada gibi döndüm evime.
Gergedan Kitabevi'nin etkinliklerinden, sevgili yazar arkadaşım M. Fırat Pürselim'in facebook paylaşımları ile haberdar oluyorum. 'Gidiyorum' butonunu işaretledim. Meğer telefonla geleceğim bilgisini vermem gerekiyormuş az daha koridorda tabure üzerinde neredeyse yüzünü görmeden dinlemek zorunda kalacaktım. Çok şanslıymışım, biraz bekledikten sonra gelemeyen birinin yerine oturttular beni. O gelemeyen biri Fırat beymiş tesadüfe bakın ve ben en güzel yerlerden birine oturmuş oldum. Bunun için ayrıca teşekkür ediyorum Fırat beye. En büyük teşekkürüm ise, otobüs durağında beklerken pardösüme pisleyen kargaya. Bu şansı bana o verdi.

Selim İleri'den sonra en sevdiğim yazardır Füruzan.

'Türk öykücülüğünün kraliçesi' diye bir cümle okumuştum bir zaman; gerçekten öykünün kraliçesidir o. Sadece öykü değil tabi, roman, gezi, oyun, film yönetmenliği, röportaj, şiir ve çocuk kitabı türünde eserler vermiş, resim ve tiyatro gibi sanatın diğer dallarıyla da ilgilenmiştir.

Sanırım herkes gibi ilk, Parasız Yatılı öykü kitabını okudum ben de. Parasız Yatılı, Füruzan'ın ilk kitabıdır. 1972 Sait Faik Hikaye ödülünü kazanmıştır. Sonra Kuşatma ve Benim Sinemalarım. arka arkaya yayınlanan üç kitapla edebiyatımızda bir olay olmuştur.
Sonra, 1974'de bir roman, 47'liler! 1975'de Türk Dil Kurumu roman ödülünü alan bu kitabın konusu 1968 öğrenci hareketleri ve 12 Mart dönemi olaylarıdır. Roman kahramanlarının hemen hepsi 1947 doğumludur. Büyük bir hayranlık ve ibretle okuduğumu hatırlıyorum romanı. 12 Mart muhtırası dönemini, hem de sıcağı sıcağına en iyi anlatan eserlerin birincisidir.

1975 yılında Alman Akademik Değişim Servisi adında bir programla Almanya'ya davet edilen yazar Berlin'e gider ve bir yıl kalır. Burada Türk işçilerle röportajlar yapar. Bir kaç yıl daha gidip gelmiştir Almanya'ya. 'Yeni Konuklar', 'Ev Sahipleri', 'Türkiye Çocukları've 'Berlin'in Nar Çiçeği' gibi kitaplar çıkar Almanya serüveninden.

Öyküye başladığı yıllarda öykülerini götürdüğü, o dönem Yeni Dergi'yi çıkartmakta olan Mehmet Fuat'ı anlatırken gözleri doldu Füruzan'ın. Mehmet Fuat, Nazım Hikmet'in Piraye ile evliliğinden üvey oğludur. "İnsan olma sürecini tamamlamış insan" diye söz etti ondan. Gerçekten, ben de Mehmet Fuat'ın Nazım Hikmet'le anılarının bulunduğu hayat hikayesi 'Gölgede Kalan Yıllar' kitabını okurken onu çok sevmiştim.
O kadar güzel bir dönemde o kadar güzel insanlarla birlikte olmuş ki, anlattıklarının lezzetini hâlâ taşıyorum. 60'lı yıllar için, 'Dünyanın gençliği' dedi, şimdi yaşlanmış dünya, artık paralarını sayıyormuş. Çok sevdim bu tesbitini.

1999 yılında yayınlanan 'Sevda Dolu Bir Yaz' okuduğum son kitabıydı, zaten daha sonra kitap çıkartmadı. Üç uzun öyküden oluşan kitabı elimden bırakmak istemedim.

Yoksul mahallelerin yoksul insanlarını, çocukları anlatır Füruzan. Öyle çook ilginç, olağanüstü olaylar yer almaz öykülerinde, ama sizi içine öyle bir alır ki, yaşarsınız adeta.

Eserlerindeki insanlar gibiydi Füruzan benim için bu akşam. Mütevazı kişiliğiyle bende unutulmayacak bir iz bıraktı.