BİZİM AİLE (Tiyatro)
Gelelim cuma akşamı seyrettiğimiz oyuna.
Sadık Şendil'in senaryosunu yazdığı, 1976 yılında çekilen, başrollerinde Münir Özkul, Adile Naşit, Tarık Akan, Halit Akçatepe, Ayşen Gruda, Şener şen gibi usta oyuncuların olduğu BİZİM AİLE filminin tiyatroya uyarlanmış halini seyrettik.
Sinemada gişe yapmış, sonrasında televizyon kanallarında defalarca beğeniyle izlenmiş bir filmi tiyatroya uyarlamak gerçekten cesaret gerektiren bir iş.
Kendi adıma öncelikle şunu söylemeliyim; oyunun içine giremedim bir türlü. İyi olmadığı için değil, daha önce filmini birkaç kez seyretmenin ve hangi sahneden sonra neyin geleceğini bilmenin duygusuyla sanırım. Hatta, diyalogların sırasını bile bilince coşku ve heyecan kalmadı açıkçası bende.
Filmi izlememiş biri için gayet güzel bir oyun. Hatta belki, filmi izleyenlerden benim gibi düşünmeyen; artık pek kalmamış olan aile bağlarını, sevgi, saygı ve beraberliği bir de tiyatro sahnesinde görmek isteyenler için de çok güzel bir oyun.
Sahne, dekorlar oldukça başarılıydı. Melek hanım ve Yaşar ustanın yaşadığı evlerin ayrılıp birleştirilmesi, ailenin sokağa atıldığı sahnede arka plandaki ağaçlık alan dekoru gerçekten iyiydi.
Oyunculuklara diyecek sözüm hiç yok. Funda Postacı'yı zaten çok beğenirim yıllardır. En çok, filmde Şener Şen'in rolünü üstlenen Tarık Köksal ve Ayşen Gruda'nın rolünü üstlenen Müge Çiçek'i başarılı buldum.
Yoksul, çok çocuklu bir ailenin sıkıntılarını aşma çabalarını, sevgi ve saygı içinde birbirlerine kenetlenerek güçlenmelerini anlatırken bazı aksamalar olsa da gayet iyiler.
Neydi bu aksamalar? Fabrikatörün kızıyla olan diyaloglarının müsamere düzeyini geçememesi, çocuk rollerindeki bazı oyuncuların abartılı oyunculukları mesela.
Müzikal oyun olmasına rağmen müzik ve şarkılar bizi alıp götüremedi, ruhumuza dokunamadı. Oyun başlangıcı ve sonunda söylenen Bizim aile şarkısı hariç.
Beni etkileyen sahne pek olmadı, ama hadi diyelim benim için en dişe dokunur sahne, Yaşar ustanın fabrikatöre verdiği ders niteliğindeki konuşması idi. Gözümün önüne Münir Özkul ustanın filmdeki sahnesi geldi. Nevzat Çankara iyi oynadı burada rolünü.
Ruhları şadolsun; bu dünyaya geldiler, bizleri kah keyiflendirdiler, kah ağlattılar, fakat dimağımızdan silinmeyecek izler bırakıp gittiler. Gerçekten gelmiyor yerlerine yenileri.
Sonuçta, keyifli bir akşam geçirdik yine. Bitmeyen beyanname dönemlerinden birinde bir soluk almış olduk. Sadece tiyatro akşamlarında birlikte olabildiğimiz bazı meslektaşlarımızla da sohbet imkanı bulduk.
Yeni bir oyunda buluşmak üzere.
YAZAN | : | SADIK ŞENDİL |
YÖNETMEN | : | AZİZ SARVAN |
DRAMATURG | : | HATİCE YURTDURU |
OYUNLAŞTIRAN-ŞARKI SÖZLERİ | : | SİNEM BAYRAKTAR |
MÜZİK | : | MERTOL ŞALT |
SAHNE TASARIMI | : | AYHAN DOĞAN |
KOSTÜM TASARIMI | : | AYŞEN AKTENGİZ |
KOREOGRAFİ | : | ÖZGE MİDİLLİ |
EFEKT TASARIMI | : | GÖKHAN SUNA |
IŞIK TASARIMI | : | MURAT İŞÇİ |
YARDIMCI YÖNETMEN | : | SELÇUK YÜKSEL |
YÖNETMEN YARDIMCILARI | : | MELİSA DEMİRHAN, ELİF ÖZCAN, ADA ALİZE ERTEM, BERK SAMUR |
SÜRE | : | 135 dk. / İki Perde |
Yorumlar
Yorum Gönder