GÜZEL GÖZLÜ, GÜZEL GÜLEN ADAM

Güzel gözlü, güzel gülen adam Tarık Akan artık yok.
Televizyonda cenaze törenini izlerken alışamadı gözüm ekranın altındaki yazıya. 'Usta sanatçı Tarık Akan son yolculuğuna uğurlanıyor.' Yakışmadı, hiç yakıştıramadım. Benim çocukluk aşkım hiç ölmeyecek gibi gelirdi. Bazı insanlara ölüm hiç yakışmıyor ya, işte o da öyleydi.



Bayram kötü başladı bana. Çok sevdiğim, ailem gibi gördüğüm eski patronumun hastalık haberiyle sarsıldım. Neyse ki başarılı bir beyin ameliyatı geçirmiş, iyileşme sürecinde şimdi.
Bayram bitiminde ise, uzun süredir kanser tedavisi gördüğünü yeni öğrendiğimiz Tarık akan, henüz hastalığına bile alıştırmadan gitti bu dünyadan.

Kimin sevgilisi, ilk aşkı değildi ki o? Benim de oldu elbet. Daha ilkokula giderken hayranıydım. Sanırım diğer bütün kızların yaptığı gibi gazetelerden resimlerini kesip, annemden gizli kitap aralarında saklardım. Bir gün Saklambaç gazetesinde miydi Kelebek'te miydi hatırlamıyorum, 'Tarık Akan evleneceği kızı arıyor. Evini döşedi' gibi bir başlık gördüm. "Acaba ben büyüyene kadar bekler mi?" diye düşündüğümü hatırlıyorum. Evlendiğini okuduğumda kıskançlık tavan yapmıştı tabi.

O, bu ülkedeki bütün iyi yürekli insanların sevdiği biriydi. Kötü yürekliler beni ilgilendirmiyor, ne dedikleri zerre kadar umurumda değil. Bugün bir gazetede, babaannesinin "güzel gülen insandan zarar gelmez" dediğini yazıyordu bir köşe yazarı. Gelmez elbet; güzel bakan, güzel gülen insanın içi de güzeldir.


Türk sinemasının efsane oyuncusuydu Tarık akan. Sinema kariyerinden, toplumuna bakışından, politik duruşundan söz etmeyeceğim. Bir kaç gündür zaten herkes hatta sevmeyenleri bile ezberledi sanırım.
Eksildim, yine ve yeniden. Hep derler ya, hayatımı oluşturan puzzle'ın bir parçası daha kopup gitti.
Belli bir yaşa gelince eskisi gibi düğün dernek haberlerine değil de ölüm haberlerine alışıyorsun. Her ne kadar ölüm hayatın bir gerçeğidir diye kabullenmeyi öğrensen de bazı ölüm haberlerini kabullenmek çok zor oluyor. Bir şekilde hayatına dokunmuş, hayatına anlam katabilmiş insanlar gidince bu hayattan, aileden biri gitmiş gibi üzülüyorsun. Kimbilir, belki gittiğinde üzülmediğin aile bireylerin oluyorken.

İyi insanlar bir bir gidiyor. Üstelik ne kadar sıklıkla...

Allah rahmet eylesin. Delikanlıydı, delikanlı öldü.
İnanıyormuş, inanmıyormuş benim için önemli değil. Bu dünyada iyi ve kötü insanlar var sadece ve ben hep, bütün iyi insanların cennete gittiğine inanırım.
Mekanın cennet olsun Tarık Akan.