KÜÇÜK MUTLULUKLAR
Küçük mutluluklar çok önemli insanın hayatında.
En azından benim hayatımda.
En kötü geçen bir günün sonunda bile küçücük bir şey bütün sıkıntımı unutturabiliyor. Gerçi bugün en kötü geçen günlerimden biri değildi, ama akşam yaşadığım mutluluk daha bir keyifli yaptı beni.
Annemle babam geldi bu akşam. Yemekti, çaydı, sohbetti derken gitme vakitleri yaklaştığında babam, banyodaki damlayan lavabo musluğunu tamir etmek istedi. Açtık takım çantasını, arayıp bulduk alet edevatı, sonra babamı banyoda muslukla başbaşa bıraktım. Kısa süre sonra gelip yakın gözlüğünün olmadığını, vidayı göremediğini söyleyince gittim yanına, ona yakın gözlüğü oldum, vidayı çıkarttım. Baktım hoşuma gitti, gerisini de birlikte yapmayı teklif ettim. Babam tarif etti ben yaptım, anahtarla musluk mekanizmasını çıkarttım, eski contayı çıkarttım yenisini taktım. Baktık yeterli gelmedi, ek yapmak gerekti, eski yıpranmış contayı bıçakla kesip incelterek ek yaptık. Bu sefer fazla geldi, iplikimsi bir malzeme vardı onu sardık bu kez oldu. Musluk artık damlatmıyordu.
Bu küçük tamir işi beni müthiş mutlu etti. En başta, bir iş öğrendim. Yeni bir şey öğrenmek her zaman hoşuma gider. Sonra, babamla yıllar sonra birlikte bir şey yaptık, bunun mutluluğunun tarifi yok benim için. Çocukken birlikte çok şey paylaştık, çok iş yaptık, ama yıllardır böyle bir paylaşım içinde olamamıştık.
Bugünün ikinci küçük mutluluğu ise üzücü bir olay vesilesiyle de olsa epeydir çok istediğim bir telefon görüşmesini gerçekleştirmemdi.
Blog arkadaşım, dostum Müjde'nin kedisi Bücürük 5.kattan düşmüş. Yine blog arkadaşım olan Hanife'den öğrendim, nasıl ulaşabileceğimizi soruyordu. Hemen bir yazısına yorum yapıp birbirimizin telefon numaralarını almamız gerektiğini yazdım. Sağolsun, facebook sayfasını artık kapattığı halde benim için açtı ve mesajla numarasını bildirdi. Hemen aradım, sesini duydum hep yazıştığım, fikir paylaştığım arkadaşımın. Ne kadar yumuşak bir sesi vardı, yazılarındaki o sert, haksızlığa karşı çıkan, isyankar kadının o yumuşak, o sıcacık sesi karşısında hem şaşırdım hem mutlu oldum. O da çok memnun oldu, bundan sonra sık sık görüşeceğimizden eminim.
Umarım kedisi, daha doğrusu evladı Bücürük kısa zamanda eski haline döner, dua ettim onun için. Onun her şeyi çünkü Bücürük.
Böyle işte...
Küçük mutluluklar her şeye bedel. Küçük küçük birleşip asıl mutluluğu yaratıyorlar ve ben epeydir çok mutluyum. Bazı şeyleri dert etmenin ne kadar gereksiz olduğunu anladığımdan beri ne uykum kaçıyor ne bir yerim ağrıyor. İyiyim yani...
Esen kalın.
En azından benim hayatımda.
En kötü geçen bir günün sonunda bile küçücük bir şey bütün sıkıntımı unutturabiliyor. Gerçi bugün en kötü geçen günlerimden biri değildi, ama akşam yaşadığım mutluluk daha bir keyifli yaptı beni.
Annemle babam geldi bu akşam. Yemekti, çaydı, sohbetti derken gitme vakitleri yaklaştığında babam, banyodaki damlayan lavabo musluğunu tamir etmek istedi. Açtık takım çantasını, arayıp bulduk alet edevatı, sonra babamı banyoda muslukla başbaşa bıraktım. Kısa süre sonra gelip yakın gözlüğünün olmadığını, vidayı göremediğini söyleyince gittim yanına, ona yakın gözlüğü oldum, vidayı çıkarttım. Baktım hoşuma gitti, gerisini de birlikte yapmayı teklif ettim. Babam tarif etti ben yaptım, anahtarla musluk mekanizmasını çıkarttım, eski contayı çıkarttım yenisini taktım. Baktık yeterli gelmedi, ek yapmak gerekti, eski yıpranmış contayı bıçakla kesip incelterek ek yaptık. Bu sefer fazla geldi, iplikimsi bir malzeme vardı onu sardık bu kez oldu. Musluk artık damlatmıyordu.
Bu küçük tamir işi beni müthiş mutlu etti. En başta, bir iş öğrendim. Yeni bir şey öğrenmek her zaman hoşuma gider. Sonra, babamla yıllar sonra birlikte bir şey yaptık, bunun mutluluğunun tarifi yok benim için. Çocukken birlikte çok şey paylaştık, çok iş yaptık, ama yıllardır böyle bir paylaşım içinde olamamıştık.
Bugünün ikinci küçük mutluluğu ise üzücü bir olay vesilesiyle de olsa epeydir çok istediğim bir telefon görüşmesini gerçekleştirmemdi.
Blog arkadaşım, dostum Müjde'nin kedisi Bücürük 5.kattan düşmüş. Yine blog arkadaşım olan Hanife'den öğrendim, nasıl ulaşabileceğimizi soruyordu. Hemen bir yazısına yorum yapıp birbirimizin telefon numaralarını almamız gerektiğini yazdım. Sağolsun, facebook sayfasını artık kapattığı halde benim için açtı ve mesajla numarasını bildirdi. Hemen aradım, sesini duydum hep yazıştığım, fikir paylaştığım arkadaşımın. Ne kadar yumuşak bir sesi vardı, yazılarındaki o sert, haksızlığa karşı çıkan, isyankar kadının o yumuşak, o sıcacık sesi karşısında hem şaşırdım hem mutlu oldum. O da çok memnun oldu, bundan sonra sık sık görüşeceğimizden eminim.
Umarım kedisi, daha doğrusu evladı Bücürük kısa zamanda eski haline döner, dua ettim onun için. Onun her şeyi çünkü Bücürük.
Böyle işte...
Küçük mutluluklar her şeye bedel. Küçük küçük birleşip asıl mutluluğu yaratıyorlar ve ben epeydir çok mutluyum. Bazı şeyleri dert etmenin ne kadar gereksiz olduğunu anladığımdan beri ne uykum kaçıyor ne bir yerim ağrıyor. İyiyim yani...
Esen kalın.
Nurtenciğim Müjde ile facebooktan ben de görüştüm. Telefonunu almadım, aklıma gelmedi daha doğrusu. Neyse sen bana bir ara mesaj atarsın, ben de arar sürpriz yaparım. Senin telefonun var ben de, arayıp sana da sürpriz yapmayaı düşündüm ama araya bir şeyler girdi arayamadım. Ama telefonuma kaydettim numaranı.:) Bücürüğün iyi olmasına ben de çok sevindim. Ayrıca Müjde de dünden daha iyiydi.
YanıtlaSilİnsanın anne ve babasının olması hem de aynı şehirde olması eminim çok güzeldir. Birlikte bir şeyler paylaşmak...Canım Allah mutluluğunu daim etsin, öpüyorum sevgilerimle..
:)))
SilEh, telefonda konuştuk sonunda.
Sadece kucak dolusu sevgilerimi yolluyorum canım.
:)) Çok güzel oldu..Dağ dağa kavuşmaz insan insana kavuşurmuş bakarsın bir yerlerde buluşur, yüz yüze de görürşürüz.:)) Belli mi olur?
YanıtlaSilTeşekkür ediyorum canım, ben de öpüyorum kocaman, sevgilerimle.
Nurten'im annen, baban gelmiş gözün aydın canım, senin adına ben de mutlu oldum:)baban ne kadar Allah uzun ömür versin benim rahmetli babama benziyormuş dedim, o da o tür musluk, priz vs. işlerini hep kendi yapardı, 70 yaşında bile, senin de bu vesileyle öğrenmen iyi olmuş çünkü tamirci en küçük bir iş için bile 30, 40 lira istiyor...(o da yeni parça vs. almadıysa)
YanıtlaSilCanım Bücürük için çok sağol, dediğin gibi evladım benim o, bugün 3. kez iğne olduk, kan durdurucu ve antibiyotik iki ayrı iğne yapıyorlar, iç kanamayı durdurmak için, Allah da biliyor ilk gün umudum yoktu:( 5. kat olması, hali, yememesi, içmemesi, kan işemesi... ama Allah bana bağışladı, şimdi yemek yemeye başladı, kan da çok azaldı duracak inşallah ..ikimiz de çok sarsıldık, benim burnum hala pulpul ağlamaktan ama şimdi şükrediyorum, inşallah böyle iyi giderken başka bir şey olmaz, iç organları filan zarar görmemiş olsun sana da, Hanife'ye de çok teşekkür ediyorum..dualarınız işe yaradı :)
sevgilerimle ikinizi de çok öpüyorum