ŞARKILARA SIĞINMAK

İnsan hayatında tekrarlanıyor bazı dönemler.
Hiç beklemediğin anda telefonuna düşen bir mesaj hayatını yeniden değiştirebiliyor.
İlk yaşadığın duygu şok! Sonra kızgınlık, kırgınlık. Hadi bakalım sil baştan.
Gerçi artık şerbetlisindir, öncekiler gibi yanmaz için. Bu sil baştan başka türlü bir sil baştandır; öyle olacaktır bilirsin.
Ama yine de...



Yine de, bir daha yaşamam dediğin bir duyguyu en alakasız bir zamanda yanı başında bulmuşsundur işte.
İlk gün sakin geçer bir nebze, hatta üstünden büyük bir yük kalkmış gibi hissedersin belki.
Düşünceler, hatırlayışlar sökün eder sonra. Hatırladıkça oturtursun taşları yerli yerine.
Kimseyi suçlu ilan etmeye gerek yok, hatalı olan sensin. İzin verdiğin için yaşadın bunları. İnsanlara hâlâ güvenmeyi seçtiğin için.

Aksi ispat edilene kadar güven esastır demişsindir hep. Bundan sonra da öyle diyeceksindir, ama daha temkinli olmayı becermeye çalışarak.

Becermeye çalışarak!
Ohhooo, neler becermedin ki şimdiye kadar, nelerin üstesinden gelmedin ki?
Bu artık, kaç kez deneyimlediğin durumun mu üstesinden gelmeyeceksin?

Böyle bir durumda yapılacak en iyi şeyi yap, şarkılara sığın. Sevdiğin eski şarkılara. Dinledikçe en güzel günlerini hatırlatan o güzel şarkılara.

İşe giderken, işten eve dönerken, yürüyüş yaparken tak kulaklığını, aç müziğin sesini, geç başka bir frekansa.
Çok iyi geliyor, benden söylemesi.

Hayat güzel, kısa süreli bozgunlar yaşasak da bazen, hiç bir şey değmiyor kahretmeye (bu sözcüğü de hiç sevmiyorum, arabesk çağrışımı var)

Ama hayatı seviyoru, siz de sevin, içinizden ümit, yüreğinizden sevgi eksik olmasın.